maandag 4 oktober 2010

Het gaat nog steeds vooruit.

Hoi Blogspotters,

Het gaat nog steeds vooruit. Wellis waar niet meer zo snel, maar er zit nog steeds verbetering in.
Zelf zien we dat niet zo goed omdat we Willo dagelijks zien. We horen het van familie en vrienden die Willo al weer even niet hadden gezien.
Gisteren zijn we wezen zwemmen. Dat mocht ook al weer. Het was wel even wat gedoe met zo´n zwembrilletje. Eerst te los, stond hij steeds vol met water, toen te strak, kon je de afdruk blijven zien nadat Willo hem had afgezet.
Al met al, gaat het de goeie kant op.
Kijk zelf maar.
                                           Groet van ons allen.

vrijdag 10 september 2010

DOL FIJN

Deze week ben ik drie keer even (uurtje) naar school geweest. Leuk maar ook vermoeiend.
Ik ben ook al bij een vriendje thuis wezen spelen! Met papa ben ik bij een fysiotherapeut, Elly, geweest
die mij heeft gemasseerd. Van haar moet ik allemaal oefeningen doen a.o overdreven woorden
uitspreken met mijn mond, is goed voor de spieren in mijn gezicht.
Zondag gaan we met zijn allen naar het dolfinarium. Een collega van mama heeft geprobeerd of het pas geboren dolfijntje Willo genoemd kon worden. Helaas geen Willo geworden maar nu mogen we wel een dagje naar de dolfijnen toe.  Thuis oefen ik ook nog woordjes en letters met Miranda en speel ik veel met Hanne, Anouk en de buurjongens. Al met al ben ik best wel druk.
Fijn weekend allemaal, Willo

dinsdag 31 augustus 2010

weer eens een berichtje!!!

Slordig dat ik al een paar dagen niets heb geschreven maar ik heb het heel druk gehad.
Eerst veel visite omdat ik weer thuis was, toen visite omdat ik jarig was.
Allemaal heel gezellig maar wel vermoeiend.
Vandaag ben ik naar de oogarts geweest en die was heel tevreden. Ik kan alles al wat beter zien en mijn oog doet ook al wat meer wat ik wil :-), goed he.
Morgen komt Miranda (mama van een vriendinnetje van Anouk) om mij te laten zien wat mijn klasgenootjes allemaal leren en wie weet steek ik er ook wat van op! Als het goed gaat komt ze nog een paar keer.
Ik wil volgende week wel weer naar school maar papa en mama vinden dat misschien nog te vroeg. Donderdagmiddag ga ik wel mijn verjaardag vieren in de klas. Wel spannend om mijn nieuwe klas te zien en alle kinderen en de juf maar ik heb er nu al zin in.
Ik denk dat we niet meer elke dag wat op het blog schrijven maar nog 1 keer in de week.

donderdag 26 augustus 2010

Best wel vermoeiend

Gisteren was het super leuk om weer thuis te komen. Het huis was versiert en er kwamen veel mensen
langs en ik heb lekker gespeeld.
Vandaag was het rustig en dat was fijn want mijn hoofd doet zeer. Het liefst zou ik met iedereen willen spelen maar dat lukt nu nog niet zo goed. Als het wel lukt laat ik het snel weten.

woensdag 25 augustus 2010

We zijn weer thuis.

Niet te geloven.
Vandaag, drie weken geleden, om deze tijd, waren we net buiten de camping een wandeling aan het maken. Er was toen nog geen vuiltje aan de lucht.
Nu, na een emotionele achtbaan van dus drie weken, is Willo weer thuis. Het is niet te bevatten wat er allemaal is gebeurd in zo'n korte tijd. Als ik Willo zo zie zitten snap ik er niets meer van. Was het dan toch ( zoals ik de hele tijd al hoopte ) alleen maar een boze droom? Nee. Het was geen boze droom. Het is wel een wonder hoe jij er nu weer bij zit. Grote klasse jongen. Petje af.
Als er vrienden, familie of kennissen langs willen komen om Willo te bezoeken, dan kan dat natuurlijk.
We vragen dan wel of jullie eerst even willen bellen. Wij kunnen dan het een en ander op elkaar afstemmen.
                                                        Alvast bedankt,

Groet Willo, Anouk, Hanne, Gerda & Henk.

dinsdag 24 augustus 2010

clini clowns

Vandaag was het heel gezellig in het ziekenhuis, ik heb veel visite gehad. Ook zijn de clini clowns langs geweest en we hebben veel gelachen.
Ik ben vanmiddag ook even buiten geweest, niet zo lang omdat er veel wind stond. Ik heb een goede vraag voor de dokter bedacht. Ik wil graag weten of ik mijn verjaardag in het ziekenhuis vier of niet!
Ik hoor daar morgen antwoord op, SPANNEND!!!

maandag 23 augustus 2010

drukke dag vandaag

Ik ben gisteren naar een andere kamer gegaan en lig nu met 3 andere kinderen op een kamer. Ik lig nu op kamer 16.
Vandaag moest ik naar de oogarts in het ziekenhuis hiernaast, we gingen door een hele lange tunnel onder de grond.
De oogarts had mij vrijdag ook gezien en vind dat ik goed vooruit ga, ik hoef over 2 weken pas terug te komen.
Ook vinden de artsen dat ik goed kan bewegen en ik krijg geen fysiotherapie. Mama vroeg nog of ik niet gemasseerd kan worden want dat was in Frankrijk heel erg fijn maar nee dat doen ze hier niet!!!
Mama vind het heel vervelend dat  er nog steeds geen arts is geweest om met ons te praten over het ongeluk en mijn nachtmerries en nog veel meer. De zusters vinden dat ook jammer en gaan proberen of ze vanavond nog wat kunnen regelen. Misschien gaat mama nog praten met de dokter vanavond ik ga zo  proberen  te slapen, jullie ook lekker slapen!

zaterdag 21 augustus 2010

FC Wilhelminalaan!!!!!

Vannacht heb ik lekker geslapen, weinig enge dromen gehad.
Het ziekenhuis is heel leuk ik heb een computer boven mijn bed en speelgoed om mee te spelen.
Ik heb ook een goocheldoos gekregen  en ben nu hard aan het oefenen.
Ik hoop dat ik snel naar huis mag want ik wil heel graag voetballen op het schoolplein met onze club de
FC WILHELMINALAAN !!!!
Ik ben heel blij met alle kaartjes en tekeningen,ik mis iedereen  heel erg.

De dokters hier hopen dat mijn gezichtje vanzelf weer wat beter wordt en willen dat afwachten voordat ze
mijn gaan operen.

Dikke kus van mij

Trots

KANJER!

donderdag 19 augustus 2010

Eindelijk in Nederland!!

Na 8 uur scheuren door Frankrijk, Belgie en Nederland, ben ik aangekomen in Utrecht.
Ik lig in het WKZ op een kamer voor mij helemaal alleen.
Pappa of Mamma mogen hier ook bij mij slapen....
Nu zijn Hanne en Anouk hier ook, wel heel fijn om hun weer te zien!!!!

Ik lig op de afdeling dolfijn.... het is hier hopelijk ook DOL-FIJN!
Op kamer 2....

Slaap lekker

EIndelijk naar Nederland!!

Ik ben onderweg naar Nederland. We zijn vanochtend rond 07.00 uur vertrokken.
Ik mag lekker liggen en mamma zit naast me. We kunnen spelletjes spelen en lezen, dat is wel gezellig!!

woensdag 18 augustus 2010

18-08-2010

Pappa, mamma en ik hebben vannacht goed geslapen. Ik was alleen al vroeg wakker, dus om 04.00 uur zaten we al spelletjes te spelen. Ik lees veel en speel veel met mijn nieuwe play mobiel.
De dokters hebben gezegt dat verder onderzoek in Nederland gebeurt!
We kunnen alle drie niet wachten tot we weer in Nederland zijn :D

dinsdag 17 augustus 2010

Met z'n drieen in Frankrijk

Pappa is goed aangekomen. Ik had een mooie tekening voor hem gemaakt.
We liggen nu lekker samen op bed...
Ik kan al veel dingen weer en er waren de laatste dagen veel positieve berichten.
Helaas heb ik nu wel een vervelend bericht en dat is dat de linkerkant van mijn gezichtje niet goed werk. Waarschijnlijk is er een zenuw beschadigd door de breuk.
Misschien gaan ze dat in Frankrijk nog onderzoeken, maar Pappa en Mamma zijn aan het kijken of dat ook in Nederland kan...
Mamma zegt wel dat ze mijn scheve glimlach heel charmant vindt:D

maandag 16 augustus 2010

Henk weer naar Frankrijk

Omdat ik pappa heel erg miste, heb ik pappa vandaag nog even gebeld om te vragen of hij naar me toe wilde komen.
Pappa is nu onderweg naar mij en mamma in Frankrijk!!

Yes!

De franse arts had met Nederland gebeld en ze zijn overeen gekomen dat ik donderdag in een ambulance naar Utrecht gebracht zal gaan worden. Mamma mag dan ook mee rijden. We gaan dan naar het Wilhelmina Kinderziekenhuis, waar ze nog een keertje in mijn koppie willen kijken.
Maar ja, nu nog wel even een paar daagjes wachten. Wat ik wel jammer vind,want ik begin iedereen nu toch wel echt te missen.
Omdat ik nog niet zo goed at, heeft mamma stiekem een milk shake en een fruitsalade voor me mee naar binnen gesmokkeld.
Ook heb ik alweer een paar stapjes gelopen.

Goed he`

Pappa draaide dit van en naar het ziekenhuis.

http://www.youtube.com/watch?v=HqG1Dh36-6s&feature=related

Liedje

Mamma vond steun bij dit liedje.
Het refrein zong ze voor jou.

http://www.youtube.com/watch?v=DCixAyi6GoQ&list=QL&playnext=1

16-08-2010

Vannacht moest ik erg huilen, omdat ik pappa, Hanne, Anouk en de ratjes zo miste. Ik heb samen met mamma gebeld,  nu probeer ik weer te gaan slapen!

zondag 15 augustus 2010

Na een goeie nachtrust.

Gerda sms-te mij of ik haar even op haar franse nummer wou bellen en vertelde mij toen het volgende:

Willo had vandaag veel en lang geslapen. Toen hij wakker werd en helder leek, was ze met hem gaan kletsen.

"Hoi jongen, weet je je naam nog?"
"Ik ben Willo."
"Heb jij een zusje?"
"Nee."
"Heb je een broertje dan?"
"Nee, ook niet. Ik heb wel een broer. En een zus. Maar mama, dat weet je toch?"

Dit wilde ik even kwijt. Henk.

15-08-2010

Mamma en ik hebben gisteren samen hardop gelachen en een beetje gepraat.
Vanacht had ik een beetje koorts en ijlde ik een beetje. Mamma heeft kort geslapen, maar ik iets beter.
Mamma zegt dat iedereen mij hier zo lief vindt :D

Hay Knul.

Wat ben jij een kanjer.
Dat jij nu al weer zoveel kunt en zo snel opknapt, komt doordat jij er zo hard voor knokt.
 Je doet je naam eer aan Willo. (willow betekend in het engels wilgenboom) Een wilg is taai en veerkrachtig en dat ben jij ook.
Dat je het ongeluk zo goed hebt doorstaan komt ook door je leeftijd. Als je nog zo jong bent, zijn je botjes veel buigzamer. Je ribbetjes zijn niet gebroken, terwijl er wel een auto overheen rolde.
 En dat koppie van jou is zo hard  Die zelfde ochtend had je hem nog gestoten tegen Hanne's hoofd. Dat had tot gevolg dat Hanne, al rondjes rennend zijn hoofd stond te vrijven, terwijl jij verbaast opkeek waar al die commotie vandaan kwam. Dit neemt niet weg dat we heel bezorgt zijn over je hoofdje. Hij heeft toch een flinke tik gekregen.
Toen naar het ziekenhuis. Ook hier kreeg je hoofd de grootste zorg. Maar de artsen kunnen er niet in.
Jij moest je koppie zelf weer beter maken. Je kreeg veel medicijnen, en veel drinken. Je hart en je longetjes werden flink aan het werk gezet. De eerste nacht heb je gelijk al twee lieten afvalstoffen uit geplast. Tegelijkertijd werd je in slaap gehouden om er voor te zorgen dat je geen hoofdpijn zou krijgen.
Na vier dagen mocht je van de dokters weer wakker worden. Dat was voor jou heel naar. Je moest erg
trillen van de medicijnen die je eerder nodig had om te blijven slapen. Je had ook veel nare dromen.
Gelukkig mochten mamma en ik altijd bij je blijven. We kropen zelfs bij jou in bed om je gerust te stellen.
En nu, nu begin je steeds wakkerder te worden. Je begint te praten en je geeft ook antwoord op vragen.
Je slaapt ook steeds rustiger. Hopelijk nemen de nachtmerries nu ook een beetje af.

Je hebt al zo veel gedaan en toch heb ik nog een vraagje. Zou je gauw weer willen gaan eten?
Als je weer gaat eten, mag het slangetje uit je ader. En als die eruit is zal de dokter je veel eerder naar huis laten gaan.
Jij trekt altijd je eigen plan, dus ook nu, maar doe het dan voor mij.

                                                                        Dikke kus,        Pap.

zaterdag 14 augustus 2010

14-08-2010 een nieuw bericht

Vandaag was ik weer even wakker. Mamma vroeg of ik nog ergens pijn heb en toen heb ik verteld dat ik last heb van mijn stuitje (doorligplek) en dat mijn piemeltje pijn doet. (zit een slangetje in)..
Ik ril ook een heel stuk minder en ben een stuk rustiger. Mamma vertelde dat dat komt omdat mijn hartslag veel lager is geworden. Hij is nu 80, terwijl hij een paar dagen geleden nog 180 was.

Verder heb ik nog het adres voor jullie van het ziekenhuis waar ik lig.
Centre Hospitalier Universitaire
58, Rue Montalembert
63003 Clermont-FD Cedex 1

Henk weerin Harderwijk.

Met een brok in mijn keel verliet ik vrijdag middag Clermont Ferrant
Ik had Hanne en Anouk beloofd het weekend thuis te komen en ze maandag naar school te brengen.
Het was moeilijk om Willo en Gerda te verlaten, maar ja, we hebben nog twee bloemen van kinderen die onze aandacht verdienen.
Het moge duidelijk zijn dat mijn hart weer opbloeide toen ik een sms-je van Gerda kreeg dat ze met Willo had gesproken en dat hij op haar vragen reageerde.
Ons ventje kruipt door het oog van de naald, maar het schijnt voor hem de normaalste zaak van de wereld te zijn, zich daar doorheen te knokken..
Rest mij nog te zeggen, dat ik een ongelooflijk diep respect heb voor de artsen en het verplegend personeel.
De tomeloze inzet, het geduld, de eindeloze liefde die zij voor Willo aan de dag leggen is hartverwarmend.

Bedankt voor alle steun en positieve energie die jullie allemaal aan ons geven.

vrijdag 13 augustus 2010

13-08-2010 een nieuw bericht!!

Ik heb vannacht goed geslapen, ik was aardig rustig.
Ik had vandaag een moment dat ik heel goed bij was. En heb met mamma kunnen praten en weet nu dat er een ongeluk is gebeurd. Mamma heeft mezelf laten zien in de spiegel.
Dit stelde mij gerust en ben toen weer lekker gaan slapen.

Mamma mag vanavond weer bij mij in bed. En pappa is terug naar Nederland!

donderdag 12 augustus 2010

Een bericht van Gerda en Henk

Lieve allemaal,

Voor het eerst tijd om wat te schrijven ipv sms. Wat begon als een fijne vakantie veranderde in een paar seconde in een nachtmerrie, wat heftig allemaal.

• Eerst die afschuwelijke uren Willo helemaal alleen in de helikopter en wij zo verslagen en bang onderweg naar hem toe, niet wetend wat we te horen zouden krijgen.

• Dan de eindeloze minuten dat hij aan het vechten is voor zijn leventje en wij alleen maar kunnen hopen.

• De opluchting te horen dat hij buiten levensgevaar is maar tegelijk ook zo bang zijn voor de Willo die je misschien terug krijgt.

• Het mooie moment dat Willo bijkomt en in m’n armen ligt. Zo intens en bijzonder, net als 6 jaar geleden toen hij na een zware bevalling op mijn buik werd gelegd. De tranen bleven maar komen.

• Nu weer zijn gevecht te moeten zien. De paniek en angst in zijn ogen. Het ongemak van de katheter, infusen, metertjes, etc. en de pijn. Blij dat hij het mee mag maken, maar zo moeilijk om aan te zien.


En dan tegelijk zoveel warmte van mensen te mogen ontvangen. Mensen die meteen hier naartoe komen, die thuis van alles regelen, die met Hanne en Anouk spelen, die m’n vader niet vergeten en hem een hart onder de riem steken. Al die lieve sms-jes. Het doet mij/ons zo goed.

Het is als een elastische deken die constant ons hart op een dragelijke temperatuur houdt anders zou hij bevriezen!



Liefs Gerda en Henk

Hanne en Anouk in nederland... hier een berichtje van allebei!!

oi Allemaal,

Wij willen even vertellen dat wij weer terug zijn in Nederland. Pappa en Mamma zijn nog in Frankrijk met WILLO.
Wij zijn blij dat we weer thuis zijn en dat we de ratjes als troost hebben!
Omdat pappa en mamma nog niet terug zijn, logeren wij bij onze tante! (wat een pech;))

We vinden het erg lief dat zoveel mensen aan ons denken, daar voelen we ons beter bij!
Helaas zijn het zoveel mensen dat we niet meer persoonlijk kunnen reageren. De mailbox van de telefoon staat helemaal vol en we hebben geen tijd om deze te beluisteren.
Mamma en Pappa hebben gevraagd of jullie zoveel mogelijk op deze site willen kijken. Hier staat al het nieuws van WILLO! Jullie kunnen bellen naar Pappa en Mamma, maar grote kans dat zij hun telefoon niet opnemen. Daarom heeft Mamma een WILLO-telefoon met een frans nummer. Daar kunnen je op proberen te bellen, maar het liefst smsen. Alle smsjes worden gelezen en als ze tijd heeft beantwoord ze de smsjes!
Het nummer van de WILLO-telefoon is: 0033-608640482!

Nou wij gaan maandag weer naar school en hebben er ZIN IN!!

En ons broertje is de eigenwijste, liefste en de sterkste!!!

We hebben ook alle reacties gelezen, heel erg bedankt!!
Ook hebben we voor jullie een foto van WILLO vanuit het ziekenhuis!!


12-08-2010

06.30 uur: Ik ben nog steeds onrustig, omdat ik heel veel droom. Dit komt ook omdat ik nog moet afkicken van al mijn medicatie!
Ik heb al wel gepraat!!

woensdag 11 augustus 2010

11-08-2010

11.00 uur: Ik reageer met mijn ogen al op bewegingen. Motorisch ben ik erg sterk, doe mijn eigen sokken al uit! Nu wordt het alles wat ik kan bij elkaar optellen de komende tijd en afwachten wat het plaatje wordt!

dinsdag 10 augustus 2010

10-08-2010

07.00 uur: Ze lieten Willo langzaam wakker worden, maar omdat het teveel stress gaf voor Willo, hebben ze hem vannacht toch weer dieper laten slapen!

12.00 uur: Ik lig nu bij mijn mamma in haar armen en ik probeer langzaam wakker te worden...

19.30 uur: Nog steeds bij mamma op schoot, gaat weer een stukje beter. Ik probeer al een beetje te reageren, maar krijg nog zoveel medicatie dat dit nog wel moeilijk is!

maandag 9 augustus 2010

Hoe gaat het met Willo 09-08-2010

Hoi Allemaal,

Vanaf vandaag zullen we deze site gebruiken om te schrijven hoe het met Willo gaat...!
We doen ons best om al het nieuws er zo snel mogelijk op te zetten!

Als eerste een korte uitleg wat er is gebeurt. Willo heeft een auto ongeluk gehad en is met een helikopter naar Clermont in Frankrijk gebracht. Hij heeft een schedelbasisfractuur en een hersentrauma hierdoor opgelopen.
Ze hebben hem 4 dagen kunstmatig in coma gehouden....

Laatste nieuws van vandaag:
Willo is nu buiten levensgevaar. Ze gaan vandaag een scan maken en als dat er goed uitziet gaat de drukmeter eruit en wordt hij langzaam wakker gemaakt vandaag of morgen.
Zijn druktmeter is eruit gehaald en hij is bezig om bij bewustzijn te komen. Het kan nog even duren voor hij is bijgekomen, één á twee dagen!


ons vechtertje